Ik ben Monica de Leeuw (1957), getrouwd, woonachtig in Ermelo (Houtdorp) en wij hebben een dochter en een zoon, schoondochter en een kleinzoon.
Ik ben een groot liefhebber van de natuur waar ik de stilte kan ervaren, van waaruit ik mijn verbinding met de Lichtkracht die alomtegenwoordig is beter kan laten doorstromen. Bij dieren voel ik mij dichter bij mijzelf, vooral bij paarden. Mijn zoektocht om iets voor mensen met kanker te kunnen betekenen en mijn al op jonge leeftijd interesse voor de microscoop, maakten dat het vak cytologisch analiste mij op het lijf geschreven was. Het bleek toen al dat ik een gave had voor het zien en interpreteren van kleuren.
Op 36-jarige leeftijd werd ik ervaringsdeskundige vanwege een melanoom (kwaadaardige huidkanker) in mijn gezicht. Hierna volgde de eerste grote ommekeer in mijn leven. Ik ging opleidingen in de alternatieve geneeskunde volgen en ontwikkelde mijn holistische visie.
Ik begon met de opleiding Voetreflexezone therapie.
Ik begon met de opleiding Voetreflexezone therapie, samen met Orthomoleculaire voedingsleer (leer o.a. over vitamines, mineralen en voeding). Daarna volgde ik de Touch for Health opleiding waarbij ik leerde om het lichaam te toetsen via spiertesten. Ik leerde over Bachbloesemremedies, geurtherapie met etherische oliën,
klankschaal heling, heling via je stemklanken en heling via kleuren. De kracht en heling welke van kristallen uit kunnen gaan gaven mij een groot ‘wauw’ moment. Ik leerde hoe al deze therapieën, en nog veel meer vormen van heling, kunnen bestaan omdat zij allen een eigen trilling hebben net zoals ziekten hun eigen trilling/frequentie hebben. Ik werd mij steeds meer bewust van al die frequenties en kon steeds beter en dieper innerlijk voelen wat nodig is om in te zetten.
In 2013 kwam de volgende klap. Mijn rug brak doordat ik het Multipel Myeloom bleek te hebben (in de volksmond de ziekte van Kahler). Toen moest ik alles wat mijn leven tot dan toe aan mij had geleerd, inzetten om deze breuk te laten herstellen en de ziekte mijn lijf uit te krijgen. Hierover heb ik geschreven in Mijn Boek
Het schilderen gaf mij veel voldoening. Ik ontdekte een gave in mijzelf waarvan ik het bestaan nog niet kende.
In 2011 kwam de tweede grote wending. Ik kreeg een infectie aan mijn rechter binnenoor (evenwichtsorgaan). In diezelfde tijd kreeg ik een gehoorbeschadiging door een viool vlak naast mijn rechteroor. Hierdoor had ik de symptomen van het syndroom van Menière: evenwichtsstoornissen, plotseling slecht horend en continu een hoge toon in mijn rechteroor (tinnitus). Ik werd steeds gevoeliger voor geluid (hyperacusis). Geluiden deden mij enorm veel pijn in mijn hoofd. Het was in de tijd dat ik net was begonnen met mijn eerste schilderlessen. Ik moest mijzelf steeds meer afzonderen. Verdroeg geen mensen en geluiden om mij heen. Het schilderen gaf mij veel voldoening. Ik ontdekte een gave in mijzelf waarvan ik het bestaan nog niet kende. (foto schilderij Kalouscha) ’
